11/02/2009
6/12/2009
Μεταγωγές... (για την αλληλογραφία)
Ο Γιώργος Βούτσης Βογιατζής έχει μεταφερθεί στις φυλακές Κασσαβέτειας (Ασκά Κασσαβέτειας Αιδίνι Αλμυρού Τ.Κ. 37100, Βόλος) εδώ και δυο εβδομάδες ενώ ο Γιάννης Δημητράκης εξακολουθεί να βρίσκεται στις φυλακές Δομοκού εδώ και περίπου δυο μήνες (Φυλακές Δομοκού, Δομοκός).
ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΘΑΛΑΜΟ
Να γκρεμίσουμε τις φυλακές
Αντίο Σπύρο
Αγροτικές Φυλακές Κασσαβέτειας Βόλου, 4/6/09
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ- ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
5/18/2009
5/07/2009
Εξαιρετικού ενδιαφέροντος...
Κάποια προβλήματα με το site θα εκκρεμούν μέχρι την μετακόμισή του κάπου αλλού, μάλλον μέσα στον επόμενο μήνα, πιθανότατα σε κάποιο blog (δεν υπάρχει προς το παρόν σκέψη για σέρβερ εμπορευματικό ή κινηματικό). Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίζει μια σχετικά ανώνυμη, δωρεάν υπηρεσία με όσο το δυνατόν πιο εύκολη περιήγηση για τον αναγνώστη. Αν υπάρχει καμιά καλή ιδέα επ' αυτού, εδώ είμαστε... (Εννοείται πως το υλικό δεν κινδυνεύει, προφανώς και υπάρχει αποθηκευμένο αλλού). Κάποια κείμενα και μεταφράσεις που στάλθηκαν, αλλά και λινκς για μετα-δεκεμβριανά εγχειρήματα θα προστεθούν μόλις τακτοποιηθεί αυτό το ζήτημα.
Στο μεταξύ, ρίξτε μια ματιά σ' αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα λινκς:
Ανοιχτή συνέλευση Άνω Πόλης (Σαλονίκη) και μπροσούρα και τριήμερο στην πλατεία κουλέ καφέ 8-9-10.
Ανοιχτή συνέλευση Συκεών (Σαλονίκη) κάθε Κυριακή στις 18:00 στο δημαρχείο Συκεών.
Ανοιχτή συνέλευση Δυτικών Συνοικιών (Σαλονίκη).
Επίσης, νέοι χώροι και ιστοσελίδες απ' την ευρύτερη περιοχή: Κατάληψη Libertatia στη Σαλονίκη, σελίδα ενημέρωσης από το Αυτόνομο Στέκι, την κατάληψη Βύρωνος 3 και τη συλλογικότητα Accion Mutante και άλλες αναρχικές/αντιεξουσιαστικές πρωτοβουλίες της Καβάλας, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο ΤΕΙ Σερρών, και τις δράσεις Κουκουλοφόρων (και μη) από χωριό στα Γρεβενά!
Και μια ενδιαφέρουσα διάλεξη στην Αθήνα, στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, με θέμα: "Το Μακεδονικό Ζήτημα" (εισηγητής: Τάσος Κωστόπουλος -δημοσιογράφος, συγγραφέας) την Κυριακή 17 Μάη, 7:30μμ στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, Αττικής (sylyp_vivliou[at]yahoo.gr). Αντρέα Λόντου 7, Β' όροφος, Εξάρχεια.
3/21/2009
Έκτακτο παράρτημα...
Εφετείο του Πολύκαρπου Γεωργιάδη στις 3 Απριλίου για απόπειρα εμπρησμού οχήματος σεκιούριτι. Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Θεσσαλονόκης.
3/13/2009
3/10/2009
Κείμενο του Γ. Δημητράκη για τον Β. Πάλη που δικάζεται στις 23 Μαρτίου για την συμμετοχή του στην εξέγερση των φυλακών Τρικάλων.
Καμιά ανακωχή στον πόλεμο που πυροδοτείται
από το πάθος για αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται…
Σε κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση, όπως και κάθε πράξη έχει τις συνέπειές της. Ενώ όσο αυξάνεται το ένα μέγεθος ανάλογα και ισάξια ακολουθεί το άλλο. Είναι φυσικοί νόμοι που διέπουν τη ζωή του ατόμου αλλά και ολόκληρων κοινωνικοπολιτικών συστημάτων.
Το εξουσιαστικό πλέγμα που έχει τυλίξει και αιχμαλωτίσει τις ζωές όλων μας μέσα από επιβεβλημένες συμπεριφορές, από δόγματα πειθαρχίας, επιτήρησης, καταστολής και περιστολής της ελεύθερης σκέψης και δράσης, πάντα μέσα από διαθλάσεις και διαστρεβλώσεις , ανίχνευε και αντλούσε ιδεολογικά στηρίγματα για την ύπαρξη και συμπεριφορά του από φυσικά αξιώματα και θεωρήματα που διέπουν τους ρυθμιστικούς κανόνες λειτουργίας της φύσης αυτού του κόσμου.
Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι μηχανισμοί που υπακούουν στις εντολές του οποιουδήποτε καθεστωτικού συστήματος, οι οποίοι δείχνουν πάντα μια ιδιαίτερη προτίμηση να εξαντλούν τη δύναμη και την ταχεία ανακλαστική αντίδρασή τους απέναντι σε ότι κρίνουν ότι κινείται και δρα ανατρεπτικά, σε οτιδήποτε αποτελεί μια εν δυνάμει απειλή στα θεμέλια της κυριαρχίας τους. Με υπέρμετρο ζήλο και προκλητικά δυσανάλογα προσπαθούν να απαντούν σε οποιαδήποτε ενέργεια ατόμων ομάδων ή ευρύτερων κοινωνικοπολιτικών κινημάτων που στρέφεται εναντίον τους, επιβεβαιώνοντας τον νόμο περί δράσης – αντίδρασης, με την πιο -όμως- παραποιημένη και εκφυλισμένη εκδοχή του.
Φυσικά το ζητούμενο δεν είναι να ανοίξει μια διαλεκτική με θέμα το κατά πόσο οι επικυρίαρχοι της κοινωνίας εφαρμόζουν την αρχή της αναλογικότητας όταν δρουν ή αντιδρούν απέναντι σε όσους τους αντιμάχονται είτε σε όσους καταστρώνουν σχέδια και πλάνα για τον οριστικό αφανισμό τους. Είναι αυτονόητο ότι για λόγους που εντοπίζονται στον διαρκή αγώνα για διαιώνιση της εξουσίας και της ισχύος τους στη λογική της δικής τους επιβίωσης έναντι και εις βάρος των άλλων, πρέπει όσο πιο εμφαντικά και παραδειγματικά να τιμωρούν όσους τους φτύνουν κατάμουτρα, όσους υψώνουν το ανάστημα απέναντί τους κηρύσσοντας ένα πόλεμο χωρίς ανακωχές και συμβιβασμούς. Με τις συνέπειες για τους εχθρούς τους να είναι τόσο ευδιάκριτες και εύκολα ορατές, ώστε να αποτρέπουν την παραμικρή πιθανότητα παρόμοιων συμπεριφορών και πρακτικών από το σύνολο των επικυριαρχούμενων.
Οι διαπιστώσεις αυτές (λοιπόν) δεν γίνονται για κανένα άλλο λόγο παρά για να εισαγάγουν για μια ακόμη φορά το ζήτημα της αλληλεγγύης ως ανάχωμα, ως ασπίδα προστασίας σε όποιον βάλλεται άμεσα από τη θανατηφόρα εξουσιαστική λαίλαπα και την εκδικητικότητά της. Ως μέσο, διάνοιξης νέων ρήξεων με το υπάρχον σύστημα, γεννώντας λόγο έκφραση και πρακτικές που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα και δημιουργίας νέων και ισχυρών δεσμών με αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, συσπειρώνοντας και αυξάνοντας τις δυνάμεις που θα επιχειρούν μεγαλύτερες και αποτελεσματικότερες επιθέσεις στις γραμμές του εχθρού στο παρόν και το μέλλον. Για να επισημανθεί για μια ακόμη φορά πόσο αναγκαία είναι η αλληλεγγύη απέναντι σ ένα απ’ τα πιο ευάλωτα κομμάτια αυτής της κοινωνίας, που δεν είναι άλλο απ’ τους εξεγερμένους κρατούμενους που βρίσκονται αιχμάλωτοι στα κάτεργα του σωφρονιστικού συστήματος.
Τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός ότι οι διαχρονικές σχέσεις του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου με τα θέματα των κρατουμένων έχουν αναθερμανθεί κι αυτό είναι κάτι που μόνο θετικά μπορεί να αξιολογηθεί. Έννοιες όπως εξέγερση, εξεγερμένοι, αγωνιστές, κρατούμενοι κ.τ.λ., έχουν καταλάβει χώρο σε πολλά κείμενα, έντυπα, αφίσες και σε αναλήψεις ευθυνών για δυναμικές επιθέσεις εναντίον διάφορων στόχων που έγιναν ως ένδειξη συμπαράστασης στους αγώνες των εγκλείστων.
Πίσω όμως από τις ηχηρές λέξεις και εκφράσεις που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν γεγονότα που τα έχουμε αγκαλιάσει, αναδείξει, προωθήσει και στηρίξει με κάθε τρόπο, υπάρχουν συγκεκριμένα άτομα και προσωπικότητες που τις νοηματοδοτούν. Άνθρωποι που υποδύονται και αναλαμβάνουν ρόλους πρωταγωνιστικούς, που εκτίθενται όσο πιο άμεσα γίνεται στους κατασταλτικούς μηχανισμούς, που πυροδοτούν συνεχείς εκρήξεις αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος των επιλογών τους.
Είναι οι γνωστοί και άγνωστοι εμπρηστές της σκληρής πραγματικότητας της φυλακής, αυτοί που με δύναμη και πάθος διαφυλάττουν και τροφοδοτούν με συνέπεια και αξιοπρέπεια τη μεγάλη και βαριά ιστορία των εξεγέρσεων στα ελληνικά σωφρονιστικά κολαστήρια. Και είναι το τίμημα που έχουν πληρώσει όσοι δεν έσκυψαν το κεφάλι- παρά τις κακουχίες, τους βασανισμούς, τους ξυλοδαρμούς, την κόπωση και τη φθορά που αντιμετώπισαν για την εξεγερτική τους δράση και παρ’ όλα αυτά δεν λύγισαν- που μας δημιουργεί συναισθήματα σεβασμού και εκτίμησης προς το πρόσωπό τους
Είναι η πολύτιμη, ασυμβίβαστη και ανένταχτη, πορεία τους στους δρόμους της φωτιάς που μας έλκει και μας γοητεύει Είναι το πληγωμένο και ταλαιπωρημένο σώμα τους μα και η αλώβητη και ανεξάντλητη ψυχική τους δύναμη που τους κάνει να ξεχωρίζουν από το σύνολο. Είναι οι μοναχικοί δρόμοι που ο καθένας μας διάλεξε όταν άφησε πίσω του τον παράδεισο των ψευδαισθήσεων και μοιάζει με τον δικό τους. Και είναι το ίδιο κύμα των αισθήσεων, των συγκινήσεων που όλους μας συνεπαίρνει, μας ανεβάζει στην κόψη του και μας ξερνάει σε άγνωστους τόπους, όπου ο ένας αναγνωρίζει τον άλλον και ψάχνει απεγνωσμένα τα κοινά σημεία επαφής, τις κοινές εμπειρίες που θα συνθέσουν άρρηκτους δεσμούς φιλίας και συντροφικότητας. Είναι τέλος εκείνες οι βαθιές και γερές σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ συμπολεμιστών που μαζί αντιμετώπισαν τα θηρία και τα εμπόδια που τους επιφύλασσε η κοινή περιδίνησή τους μέσα σε τυχαία ή προμελετημένα πεδία μαχών.
Στον αγωνιστή και συμπολεμιστή Βαγγέλη Πάλλη που δικάζεται στο δικαστήριο της Λάρισας στις 23/03/09, για τις στάχτες που άφησε πίσω του μαζί με τους υπόλοιπους συγκρατούμενούς του στην παλιά φυλακή των Τρικάλων στις 27/04/06, δεν αξίζει τίποτα λιγότερο από την αμέριστη, απλόχερη και πολύπλευρη αλληλεγγύη μας, κάνοντας όσο πιο δυνατή και ορατή τη φυσική μας παρουσία δίπλα του, τιμώντας τις μάχες που έδωσε και δίνει απέναντι σ’ έναν από τους πιο ισχυρούς κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους όπως είναι η φυλακή.
12/13/2008
Δράσεις αλληλεγγύης στη Λισσαβώνα - Lisboa
"Αστυνομία=Δολοφόνοι. Αλληλεγγύη στους αγώνες στην ελλάδα". Πάνω από την κυριότερη λεωφόρο ("Eixo norte-sul").
"Αστυνομία=Δολοφόνοι. Αλληλεγγύη με τους έλληνες συντρόφους". Στο άγαλμα της κεντρικής πλατείας ("Rotunda de Entrecampos")
Σε μια ακόμα μεγάλη πλατεία του κέντρου, στην Terreiro do Paço, "Η αστυνομία δολοφονεί".
Να εξαπλώσουμε την ανταρσία.
Photos: Solidarity actions by a group of 10 comrades in Lisbon, Portugal.
From Portugal we also received the following message:
Late in the night of December 8, two large recycle bins were set on fire in the center of Lisbon, close to a building of the Foreigners and Borders Service (SEF). So that the flames don't burn only in Greece.
Na madrugada de 8 de Dezembro, dois ecopontos foram incendiados, no centro de Lisboa, perto de um edificio do Serviço de Estrangeiros e Fronteiras. Para que as chamas não ardam só na Grécia.
Αργά την νύχτα της 8 Δεκέμβρη, δυο μεγάλοι κάδοι σκουπιδών πυπρολήθηκαν στο κέντρο της Λισσαβώνας, κοντά στο κτίριο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Συνόρων. Ούτως ώστε οι φλόγες να μην αγκαλιάζουν μόνο την ελλάδα.
(Μήνυμα που μας ήρθε επίσης από Πορτογαλία)
Update: In the early hours of December 12 we set fire to a large recycle bin in the neighborhood of Graça, in Lisbon. In the sidewalk we spraypainted "Grécia em todo o lado" [Greece is everywhere], and a circle-A. Solidarity with the arrested in Greece and elsewhere in solidarity actions. We're warming up...
Τις πρωινές ώρες της 12ης Δεκέμβρη, πυρπολήσαμε ένα μεγάλο κάδο ανακύκλωσης στη γειτονιά Graça της Λισαβώνας. Στο πεζοδρόμιο γράψαμε με σπρέυ "Grécia em todo o lado" (Η ελλάδα είναι παντού" και Α σε κύκλο. Αλληλεγγύη με όσους συνελήφθησαν στην ελλάδα και αλλού σε δράσεις αλληλεγγύης. Προθερμαινόμαστε...
(Από ανώνυμο e-mail).
Update #2: In the night of 15 of December, several recycle points were burn down in different points of Setúbal, Portugal. Also some solidarity messages with the comrades in Greece were spray-painted.
That the flame of rebellion spreads throughout the world!
Na noite de 15 para 16 de Dezembro, em vários locais de Setúbal, Portugal, incendiámos 3 ecopontos e fizemos umas pintadas em solidariedade com os companheiros na Grécia.
Que a chama da revolta se estenda a todo o mundo!
Την νύχτα της 15 Δεκέμβρη, αρκετοί κάδοι ανακύκλωσης πυρπολήθηκαν σε διάφορα σημεία του Setúbal, στην Πορτογαλία. Επίσης, γράφτηκαν με σπρέυ συνθήματα αλληλεγγύης στους συντρόφους στην Ελλάδα. Ώστε η φλόγα της εξέγερσης να απλωθεί σε όλο τον κόσμο!
(από ανώνυμο e-mail)
12/07/2008
Αντίσταση κατά της αρχής
Για τον Αλέξανδρο-Ανδρέα Γρηγορόπουλο. 16 χρονών, νεκρό. Που όρθωσε το ανάστημά του. Που "κάποιος αλήτης θα 'ταν σαν κι αυτούς που κάψαν και σπάσαν όλη την ελλάδα" την νύχτα της δολοφονίας του, 6 Δεκέμβρη. Γιατί κάπως έτσι κρατιούνται ζωντανοί οι άνθρωποι και οι δρόμοι. γιατί ο αγώνας ενάντια σε κάθε εξουσία είναι ο αγώνας της ζωής ενάντια στο θάνατο.
Περισσότερα στο http://athens.indymedia.org/
Όλοι και όλες στους δρόμους.
12/01/2008
Last update on the struggle inside, outside and against the prisons in Greece
2/11: Around 30 anarchists march to Volos prisons chanting and spray painting walls with slogans in solidarity to prisoners struggle.
3/11: Prison guards invade cells, harass prisoners and try to intimidate them in the face of the collective hunger strike. Riot police brigades deployed around many prisons.
3/11: Unannounced motorbike demo of dozens of anarchists to Korydallos (Athens) prisons where they chanted slogans in solidarity to prisoners struggle.
3/11: More than 8.000 prisoners boycotting prison meals.
4/11: Committe of the (left) parliament party SYN/SYRIZA meets with "minister of justice", to discuss on an institutional committe from all parliament parties on prisons.
4/11: Anarchists/Antiauthoritarians in solidarity to prisoners organize demonstration-microphonics at Kamara, Thessaloniki centre.
4/11: At the juvenile prison of Volos, prisoners threw their stuff out of the cells and denied leaving their cells to go to the prison yard.
4/11: "Conspiracy of Cells of Fire" claims responsibility for a three-day rampage against military/police targets and sends "signal of fire to the prisoners that started a prison food strike since Monday, November 3".
5/11: The president of the republic K. Papoulias speaks of the "major problem of prisons" with the typical humanitarian banalities.
5/11: Clubs of football fans such as PAOK-GATE4 and Panahaiki-NAVAJO expressed their support to the prisoners struggle.
5/11 Collective official form of complaints sent to the authorities undersigned by most of the prisoners at Diavata prison, outside Thessaloniki
6/11: Committe of the (leftist) "Initiative for prisoners rights" meets with "minister of justice" S. Hatzidakis, to negotiate on the prisoners issue.
6/11: Around 400 anarchists and revolutionaries ride with motorbikes and cars to Diavata prisons where they chanted slogans, torn down part of the barbed wire fencing and threw fireworks. The prisoners responded with slogans and howls.
6/11 Attack with fire at ruling party offices in Thessaloniki in solidarity to prisoners struggle, by the Cells of Aggresive Solidarity to Prisoners (more info at http://directactiongr.blogspot.com/)
7/11: Around 1000 prisoners on hunger strike. Less than 10 had to be tranfered to hospital.
7/11: Solidarity microphonics gathering in the market area of Chania, Crete
7/11: 98fm self-managed radio station of Athens, transmits prisoners demands and solidarity speach (http://www.radio98fm.org/home.html)
7/11: Prison guards try to intimidate prisoners in Ioannina and Diavata prisons, some transfers and night invasions in cells continue.
7/11: Solidarity demonstration in Serres
7/11: Prisoners demands and solidarity speach, and interview with ex-con on 1431AM, student self-managed radio station (http://www.1431am.org/)
7/11: 2 mainstream radio stations are occupied by anarchists transmitting prisoners demands and solidarity speach in Thessaloniki and Lamia
7/11: Attack with paints against the council of state in Athens in solidarity to prisoners (more info at http://directactiongr.blogspot.com/)
8/11: Solidarity demonstration in Volos (photos at http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=923248)
8/11: Student unions and NGO express their sympathy to the prisoners mobilizations.
9/11: Three kurdish prisoners in Trikala, mainland Greece, sew their mouths in hunger strike! Another 14 will do the same the following days!
9/11: Solidarity demonstration in Lamia, afterwards police stops and harasses the demonstrators but leaves them free without charges few hours later and after lawers and friends arrived at the police station.
9/11: Arsonists set on fire 4 expensive cars in Exarchia, Athens centre and attack the offices of PASOK. Unknown person phoned to "Eleftherotipia" newspaper claiming "The arsons of luxurious cars Saturday night in Athens centre were in solidarity to the hundreds of prisoners in hunger strike, at the dungeons of the greek republic. The owners of luxurious cars should limit their rides at the northern suburbs and keep off the proletarian neighborhoods of the centre. Fire to the mansions and the cars of the riches".
9/11: 3.300 in hunger strike. In juvenile prisons the vast majority are on hunger strike.
10/11: 4.500 in hunger strike.
10/11: Delta Squat organizes a solidarity intervention, with a huge banner and leaflets at Thessaloniki centre (photos at http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=923026)
10/11: Al. Giotopoulos and V. Tzortzatos imprisoned in Korydallos special cells for allegedly involved with "November 17" organization political prisoners, go on hunger strike in solidarity of common prisoners and denounce the role of "initiatives that speak in the name of the prisoners and get to speak with the minister of justice, covering him politically for his apathy, even if they are indeed in solidarity to them, the only one legitime to speak of the prisoners are the prisoners themselves". They state that "the only way is the common prisoners to be the only ones taking part in these committees" and that "the reason there are no prisoner insurrections is the vast dispension of drugs within the prisons".
10/11: The leftist "Initiative for prisoners rights" organizes a solidarity concert in Athens centre. A bank is set on fire in Athens centre.
10/11: New Democracy (ruling party) offices at Halandri, Athens, burnt with an improvised gas canister device.
10/11: Kyriakoula Lymnioudi, medical attendant at Chios prisons, publishes an article at a local newspaper describing the medieval conditions of the prison.
11/11: Solidarity demonstration in Thessaloniki centre, during the march of around 800 called by most anarchist/antiauthoritarian collectives of the city and the "Initiative for prisoners rights", some surveillance cameras and bank ATMs are vandalised.
11/11: The State's council on prisons, in a special meeting suggest the discharge of 1.500 prisoners and satisfaction of some of the prisoners demands (smaller sentences, 3/5 for drug users, 12 months of pre-trial imprisonment instead of 18, 6 days off instead of 5 etc). Prisoners turn down this mockery.
11/11: 18 ANO group for social rehabilitation of toxic addicts expresses solidarity with prisoners mobilizations.
11/11: Mobile microphonics moves for hours around Chania, Crete, stops at the city hall where immigrants were on hunger strike too, and at the city's prisons, where it was greeted with slogans.
11/11: Prisoners demands and solidarity speach, and interview with ex-con (replay) on 1431AM, student self-managed radio station (http://www.1431am.org/)
11/11: Around 40 anarchists attack with bottles filled with red and black paint the new offices of PASOK (opposition party) and G. Voulgarakis (ex-minister) offices in Athens centre. Two undercover policemen threatened them with their guns, but were repelled with bottles and stones. On their way back, the anarchists broke down a National bank and a Eurobank branch, a bank's van, undercover police motorbikes and a fascist bookshop of Adonis Georgiadis (LAOS right wing party member), throwing flyers in solidarity to prisoners struggle, throughout their way.
11/11: Around 10 anarchists attack the building of the ministry of press with stones and molotovs in solidarity to prisoners struggle.
11/11: More than 5.000 prisoners in hungerstrike, another 6.500 boycotting prison meals.
28/11: Live talk with anarchist and other prisoners at 98fm pirate radio station.
Χαιρετισμοί από Γερμανία!
Μετά από περίπου 30 λεπτά φτάσαμε με συνθήματα όπως „Δεν είμαστε όλοι, λύπουν οι φυλακισμένοι" και „Για μια κοινωνία χωρίς φυλακές" στο ελληνικό προξενείο στη γωνία Venloer Str./Innere Kanalstraße. Λίγο μετά την άφιξη της διαδήλωσης ενά πανό με τη διατύπωση „Λευτεριά σ΄ όλους/ες" εξαπλώθηκε από ακτιβίστετς/ριες στην απέναντι πολυκατοικία και ένα βεγκαλικό ανάφτηκε. Αυτό τον χαιρέτισμο στους κρατούμενους στην Ελλάδα συμπάρασταθηκαμε εμείς με συνθήματα από την πορεία. ¨Οταν έσβησε το βεγκαλικό οι ακτιβίστες/ριες εξαφανίστηκαν και λίγο μετά το πανό ξεκρεμάστηκε από τους φύλακες της πολυκατοικίας και „συλλήφτηκε" απο την αστυνομία.
Μερικοί από μας προσπαθούσαμε, όπως είχε ανακοινωθεί πριν, να παραδώσουμε το φυλλάδιο με τις απαιτήσεις μας στο ελληνικό προξενείο. Διστυχώς ο επίσης παραψημένος φύλακας του Patrizia-Tower (ένα κτίριο που ανοίκει σε μια κολωνέζικη εταιρία ακινήτων, στου οποίου στον 7ο όροφο βρίσκεται το ελληνικό προξενείο) είχε μπλοκάρει όλες τις πόρτες. Από το θυροτηλέφωνο επικοινωνήσαμε με το προξενείο, το οποίο μας παρακαλέσε να ανεβούμε πάνω. Πληροφορήσαμε το προξενείο ότι οι πόρτες ήταν μπλοκάρισμενες. Ενδιάμεσα εμφανίστηκε μια ελληνίδα η οποία προφανώς ήθελε να μπει στο προξενείο. Και σ'αυτήν δεν επιτράπηκε η είσοδος. Όταν παραπονέθηκαν οι ακτιβιστές/ριες, μπορούσε να μπει μέσο της πίσω πόρτα. Μετά από περίπου μισή ώρα κατέβηκε ένας συνεργάτης του προξενείου και δέχτηκε από την πίσω πόρτα το φυλλάδιο μας. Την ώρα που τελειώναμε τη διαδήλωση μας, οι πόρτες ήταν ακόμα μπλοκαρισμένες. Είδη είχε μαζευτεί μπροστά στην κλεισμένη είσοδο ένα μικρό σύνολο Ελλήνων. Πότε τελικά τους επιτράπηκε η είσοδος, δεν μάθαμε ποτέ. Μάλλον μόνο όταν εξαφανίστηκαν και οι τελευταίοι από μας.
11/26/2008
Επαναξιολόγηση των αξιών: Το παράδειγμα μιας αυτοοργανωμένης δράσης στα Bitola
Προφανώς στον καπιταλισμό, ένα δένδρο μπορεί να έχει μια κάποια αξία, για παράδειγμα ως πρώτη ύλη, για την παραγωγή μιας παπουτσοθήκης, ή ακόμα μιας free-press πατσαβουροφυλλάδας, ή στην καλύτερη ως ντεκόρ ενός εμπορικού κέντρου. Ως σκέτο δένδρο, από την άλλη, δεν αξίζει τίποτα. Για να πραγματωθεί ως αξία, πρέπει να υποβληθεί σε μια βίαια διαδικασία ανάλογη της πρωταρχικής συσσώρευσης, που μπορεί να φτάσει μέχρι την εκμηδένισή του, όπως στην περίπτωση αυτή.
Εδώ εντοπίζεται και μια ποιοτική διαφορά του καπιταλισμού από τα προηγούμενα εκμεταλλευτικά συστήματα: Το Κεφάλαιο δεν απαλλοτριώνει απλά τον παραγωγικό μόχθο της τάξης των εργαζομένων και τις "πρώτες ύλες" της φύσης, αλλά ολόκληρο το Είναι τους, την μέσα και έξω "φύση", ενώ ταυτόχρονα τους μετασχηματίζει και μετασχηματίζεται και το ίδιο, παράγοντας τη δική του "φύση".
"Το κεφάλαιο λοιπόν αντιλήφθηκε αυτό που το χρήμα δεν είχε καταφέρει, τη συγκρότησή του σε μια υλική κοινότητα μέσω της απαλλοτρίωσης της ανθρώπινης υλικότητας, τον ανθρωπομορφισμό του κεφαλαίου, ενώ οι άνθρωποι υποτάσσονταν και κεφαλαιοποιούνταν. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώνεται με το σχηματισμό του φαντασιακού κεφαλαίου που οδηγεί σε μια φαντασιακή κοινότητα όπου ο άνθρωπος ελέγχεται ολοκληρωτικά από τους μηχανισμούς του κεφαλαίου, μια απτή και ταυτόχρονα άυλη οντότητα. Ο άνθρωπος αδειάζει από κάθε περιεχόμενο, η δημιουργικότητά του απορροφάται και ξεζουμίζεται, και ο ίδιος απορρίπτεται ακόμα κι από την παλιά παραγωγική διαδικασία. Τείνει να καταστεί περιθωριακός, μια παρενέργεια της γενικευμένης μόλυνσης του κεφαλαίου. Το κεφάλαιο αυτονομείται και ξεπερνά τα όριά του (ένα είδος υπερ-τήξης του κεφαλαίου), αλλά δεν μπορεί χωρίς τους ανθρώπους, το αναγκαίο απόβλητο. Αυτοί είναι τα όρια του κεφαλαίου. Αυξάνοντας συνεχώς την καταπίεση, που κατευθύνεται έμμεσα ή άμεσα μέσα από την καταστροφή της φύσης, θα οδηγήσει τους προλεταρίους της παγκόσμιας Τάξης να εξεγερθούν ενάντια στο κεφάλαιο." - Jacques Camatte.
Δεδομένης της αδυναμίας της τοπικής κυρίαρχης τάξης να ορθοποδήσει, με μεγάλο μέρος των στελεχών της να έχουν ξεπέσει σε εποχικούς υπαλλήλους του ελληνικού και δυτικού κεφαλαίου που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας, οι ταξικές αντιθέσεις θολώνουν, τίθενται σε δεύτερη μοίρα μπρος σε μια κοινή δυσαρέσκεια που βρίσκει στον εθνικισμό το πιο φθηνό και βολικό ένδυμα μιας φαντασιακής κοινότητας, κενής νοήματος, ωστόσο υπαρκτής, και άρα αναγκαίας, στο βαθμό που επιβάλλεται στην πραγματικότητα, ελλείψει αντιπάλων. Ο εθνικισμός δημιουργεί αξία για το κεφάλαιο, αξία ικανή (τουλάχιστον) να νομιμοποιήσει κοινωνικά την καταστροφή ενός άλσους για κάτι τόσο άχρηστο όσο ένα άγαλμα.
Όχι για όλους. Άνθρωποι προερχόμενοι απο διάφορους χώρους (αριστεροί, αναρχικοί, αντιμιλιταριστές-αντεθνικιστές, οικολόγοι), αποφάσισαν να αναλάβουν δράση, χωρίς το καπέλο καμιάς οργάνωσης, αλλά συνεργαζόμενοι μέσα από μια άτυπη συνέλευση. Ενάντια στην προπαγάνδα των τοπικών ΜΜΕ που κάνουν λόγο για αναβάθμιση του άλσους και της περιοχής, βρέθηκαν στο άλσος και πραγματοποίησαν μια μικρή παρέμβαση για τους περαστικούς. Υλοποιώντας μια μικρή, εφήμερη, επαναστροφή των αξιών. Ώστε τα πράγματα να αρχίσουν να βγάζουν νόημα.
Φωτογραφίες από την παρέμβαση της 20/11: http://levicamk.blog.com.mk/node/193992#comment & http://www.teror13.anarhija.org/eco/10003.html. Οι ταμπέλες λένε: "Φυτέψτε δένδρα, όχι μνημεία", "Κόψανε το μέλλον μου" (αναφορά στην οικολογική καμπάνια της κυβέρνησης "Φυτέψτε το μέλλον σας"), "Σφαγέας του πράσινου". Στην κόκκινη πλαστική λωρίδα γράφει: "Τόπος του εγκλήματος". Στο έδαφος υπάρχει το σχεδιάγραμμα ενός κομμένου δένδρου. Η εγκατάσταση τελικά διαλύθηκε από τις αρχές την ίδια μέρα. Οι άνθρωποι που πραγματοποίησαν την παρέμβαση σχεδιάζουν νέες δράσεις ενάντια στην ανέγερση του μνημείου και το γενικότερο εθνικιστικό ντελίριο.
Ευχαριστίες για τις πληροφορίες για τη δράση στους:
http://www.teror13.anarhija.org
http://levicamk.blog.com.mk/
11/19/2008
Χαιρετισμοί από Λισσαβώνα - Greetings from Lisbon
(από http://uk.indymedia.org/ & http://www.325collective.com/direct-action.html και e-mail στο anarcores@yahoo.gr)
Την Παρασκευή (14/11) στις 11 το πρωί μοιράσαμε φυλλάδια 200 Α4 μπροστά και γύρω από το κτίριο της Οικονομικής και Εμπορικής πτέρυγας της Ελληνικής Πρεσβείας, στο κέντρο της Λισσαβώνας, αφήνοντας μερικά και μέσα στο κτίριο. Τα φυλλάδια περιλαμβάνανε ένα μικρό εισαγωγικό κείμενο στον αγώνα των φυλακισμένων, μερικά από τα αιτήματά τους και ένα χρονικό των γεγονότων μέχρι την ημέρα εκείνη. Απίσης περιλαμβανόταν το παρακάτω κείμενο:
Η φυλακή είναι πανταχού παρούσα, σε όλη τη ζωή μας. Διαρκώς μας παρακολουθούν, εξακριβώνουν, ακούν... Είναι ο μπάτσος, η κάμερα επιτήρησης, το δικαστήριο, το αστυνομικό τμήμα, ολόκληρη η πραγματικότητα των καταναγκαστικών αλληλεπιδράσεών μας. Είναι ο φόβος να είμαστε αυτό που είμαστε, να λέμε αυτό που νιώθουμε, να κάνουμε αυτό που θέλουμε... Είναι η καθημερινή μιζέρια, μας κατατρέχει στις αναμνήσεις μας, μια μόνιμη απειλή... Η φυλακή είναι επίσης εκείνο το απομονωμένο κτίριο, όπου μόνο οι κατάδικοι και οι δήμιοι τους μπαίνουν... Είναι η η πολιορκεία από την οποία δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε, είναι οι φρουροί που μας ελέγχουν και μας βασανίζουν, είναι το σώμα μας στα χέρια του κράτους... Είναι οι τοίχοι που μας κλείνουν και μας κρύβουν, μας πετάνε εκεί μέσα για χρόνια... Είναι το μέρος όπου μας αφαιρούνε τα πάντα.. Η φυλακή είναι ταυτόχρονα μια ιδέα και ένα κτίριο. Αλλά πάντοτε, μια πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα, όπως και παντού, ο αγώνας των κρατουμένων είναι ο μόνος τρόπος να αντικρύσουν και να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα στην οποία υπόκεινται. Γίνεται να αποδεχτείς τις φυλακές μόνο χάρη σε όλα τα μέσα της αποξένωσης που επιστρατεύει το κράτος, μέσα κι έξω από τις φυλακές, δημιουργώντας μια καθημερινότητα φόβου και παραίτησης. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στις ελληνικές φυλακές είναι γεννημένο από την αποφασιστικότητα των υποκειμένων που έχει απαγάγει το κράτος, και αν κι εμείς είμαστε εκτός των τειχών δεν σημαίνει ότι είμαστε ελεύθεροι. Την ελευθερία αυτή, θα πρέπει να την κατακτήσουμε.
Στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, και παντού, καμιά συνθήκη φυλάκισης δε θα γίνει ποτέ ανθρώπινη, γιατί αυτό είναι αδύνατο μέσα σε μια φυλακή. Καμία μεταρρύθμιση οποιασδήποτε μορφής, με κανένα τρόπο, δε θα εξανθρωπίσει αυτό το μέρος όπου μας κλείνουν. Όπου τα πάντα, με την εξαίρεση της αξιοπρέπειας, αφαιρούνται από μας. Όμως αυτή η αξιοπρέπεια θα ανήκει για πάντα σ' αυτούς που αγωνίζονται, στους εξεγερμένους, στα υποκείμενα.
Υπάρχουν άπειροι τρόποι να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και να απλώσουμε την ανταρσία, να επιτεθούμε στον έλεγχο και αυτούς που ελέγχουν αυτόν τον κόσμο. Το πρώτο μας βήμα είναι να αποφασίσουμε από ποια μεριά βρισκόμαστε. Μετά απ' αυτό, το μόνο μας "αίτημα" είναι η καταστροφή κάθε φυλακής και αυτής της κοινωνίας των φυλακών!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Αναρχικοί
"Την νύχτα της Κυριακής (15/11) αναρχικοί επιτέθηκαν στην ελληνική πρεσβεία της Λισσαβώνας (Πορτογαλία) με μαύρες μπογιές. Χαιρετισμοί στους συντρόφους. Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους που αγωνίζονται!" - Αναρχικοί.
English: Two actions of portuguese anarchists in solidarity to prisoners struggle in Greece
From http://uk.indymedia.org/ and http://www.325collective.com/direct-action.html and an e-mail at anarcores@yahoo.gr:
From e-mail:
Friday, Nov.14, at 11h in the morning we distributed 200 A4-size leaflets in front and around the building of the Economy and Comerce Section of the Greek Embassy, in the center of Lisbon, leaving some of them inside the building also. The leaflets included a small introdutory text to the prisoners' struggle, a few of their demands, and a chronology of the events until that day. Besides, it also included the following text:"
Prison is everywhere, in all our life. Constantly we are watched, controlled, identified, listened… it is the cop, the surveillance camera, the court, the judge, the police station, and our entire reality of forced interactions… it is the fear of being what we are, of saying what we feel, of doing what we would like to do… it is the everyday misery, it stalks us in our memory, it is a permanent threat….
Prison is also that isolate building, where only the convicted and the hangmen are… it is the siege from where we can not leave, it is the guards that control and torture us, it is our body in the hands of the state…it is the walls that enclose and hide us, that push us away for years… it is the place where everything is taken away from us…
Prison is, at the same time, an idea and a building. But always a reality.
In Greece, like everywhere else, the struggle of the prisoners is the only way to face and fight the reality to which they are forced. To accept prison is only possible due to all the means of alienation the state uses, inside and outside the prisons, and that create a daily life of fear and resignation. What's happening today in the Greek prisons has born from the determination of individuals kidnapped by the state, and although we are outside the walls, that doesn't mean we're free. That freedom, we have to conquer it.
In Greece, in Portugal, and anywhere else, no condition of life inside a prison will ever be human, because that's impossible inside a prison. There's no reform of whatever nature that can, in any way, humanize this place where we're locked up; where everything, with the exception of dignity, is taken away from us.
But dignity will always belong to those who struggle, to the insurgents, to the individuals.
There are countless ways with which to show our solidarity and spread the revolt, attacking control and the controllers of this world; the first step is to decide on which side we are.
Having said this, the only "demand" we have is the destruction of every prison and of this prison-society!
SOLIDARITY WITH THE PRISONERS IN STRUGGLE IN GREECE!
anarchists"
Na sexta-feira, dia 14 de Nov., às 11h da manhã distribuímos 200 flyers tamanho A4 em frente e em redor do edifício da Secção Económica e Comercial da Embaixada Grega, no centro de Lisboa, deixando também alguns dentro do edifício. Os flyers continham um breve texto introdutório à luta dos presos, algumas das suas exigências e uma cronologia dos acontecimentos até à data. Além disso, incluia também o seguinte texto:
A prisão está em todo o lado, em toda a nossa vida. Constantemente somos observados, controlados, identificados, escutados... ela é o polícia, a câmara de vigilância, o tribunal, o juíz, a esquadra, e toda a nossa realidade diária de interacções forçadas... ela é o medo de sermos o que somos, de dizermos o que sentimos, de fazermos o que gostaríamos de fazer... ela é a miséria quotidiana, persegue-nos na nossa memória, é uma ameaça permanente...
A prisão é também aquele edifício isolado, onde só estão os condenados e os carrascos... é o cerco de onde não podemos sair, é os guardas que nos controlam e torturam, é o nosso corpo nas mãos do Estado... ela é as paredes que nos fecham e que nos escondem, que nos afastam durante anos... ela é o sítio onde tudo nos é retirado...
A prisão é, ao mesmo tempo, uma ideia e um edifício. Mas sempre uma realidade.
Na Grécia ou em qualquer outro lugar, a luta por parte dos presos é a única forma de enfrentarem e combaterem a realidade a que são obrigados. Aceitar a prisão é apenas possível por meio de todos os métodos de alienação que o Estado emprega, dentro e fora das prisões, e que criam um quotidiano de medo e resignação. O que se passa hoje nas prisões Gregas nasceu da determinação de indivíduos sequestrados pelo Estado, e embora nós estejamos no exterior das paredes, isso não significa que sejamos livres. Essa liberdade temos nós de a conquistar.
Na Grécia, em Portugal ou em qualquer outro país, nenhuma condição de vida dentro da prisão será humana, pois isso é impossível dentro de uma prisão. Não existe reforma de qualquer natureza que possa, de alguma maneira, humanizar um local onde estamos presos; onde tudo, à excepção da dignidade, nos é retirado.
Mas a dignidade pertencerá sempre aos que lutam, aos insurgentes, aos indivíduos.
Há inúmeros modos através dos quais podemos dar a nossa solidariedade e alastrar a revolta, atacando o controlo e os controladores deste mundo; o primeiro passo é decidir de que lado estamos.
Posto isto, a única exigência que temos é a destruição de todas as prisões e desta sociedade-prisão!
SOLIDARIEDADE COM OS PRESOS EM LUTA NA GRÉCIA!
anarquistas"
Saudações aos companheiros.
Solidariedade com os presos em luta!
11/16/2008
Χαιρετισμούς από Brixton...
11/11/2008
Πορεία αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη...
Αδιαφορώντας για τον δικονομικό ορισμό της αθωότητας,
οι τρεις διωκόμενοι είναι "ένοχοι".
"Ένοχοι" επειδή αντιπαρατέθηκαν με το υπάρχον.
"Ένοχοι" επειδή συνεχίζουν να αγωνίζονται.
"Ένοχοι" επειδή δεν παραδόθηκαν.
Και αν οι "αθώοι" έχουν μια φορά την αλληλεγγύη μας,
οι "ένοχοι" την έχουν χίλιες...
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ:
Δ.ΣΥΡΙΑΝΟΥ, Κ.ΧΑΛΑΖΑ, Η ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Β.ΜΠΟΤΣΑΤΖΗ
ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
στις 14/11/2008, 6μ.μ., ΚΑΜΑΡΑ
11/03/2008
Make plans - Get buisy
PRISONERS DEMANDS
We the prisoners of the hell called with an euphemism: prisons of the greek state, tired with the fake promisses of all justice ministers in the last 10 years, to ameliorate prison conditions and the penal code and the penal justice code, decided to move forcefully, in order to claim our rightful demands.
WE DEMAND:
1. Abolish disciplinary charges. Modify the Penitentiary Code's articles 68, 69, 70, 71. In any case, the disciplinary charges must be removed after the are served, and not accumulated nor taken into consideration when it comes to days off, work, education and discharge under conditions after they are served.
2. Reduction of the sentence limit for discharge under conditions, from 3/5 to the 3/7 of the sentence time. Immediate abolishment of the anti-constitutonal treaty that increased up to the 4/5 of crimes related to drugs.
3. Once and for all 3 year reduction of all prices, to make easier the relieve of over-crowding of prisons. NO to the new panoptic prisons, built isolated away from the cities social tissue.
4. Abolish the juuvenile prisons. Adopt open structure to take care of and protect the teenagers and youth.
5. Reduction of sentence limit of 25 years of continuous detention. Reduction of the minimum detention time to be discharged under conditions to 12 years from 16 that it is today, according to european legislature.
6. Immediate and without exceptions application of days-off, suspensions, and other benefits of the law, reduction of the minimal sentence time limits. Increase the number of days-off to 60 for those that have a right to 5 days and to 96 for those with a right to 8.
7. To end the over-use of pre-trial detentions and reduce the time limit to 12 months.
8. The para-justice racket is known for its hysteria of the last 8 years, leading to revengeful killing sentences. We as for proportionate sentences and wide application of the measure of suspension and discharge under conditions.
9. Full, permanent and 24 hour medical treatment and respect to the patients. Creation and improvement of adequate hygiene spaces (baths and toilets). Immediate integration of the Korydallos prison psychiatric and medical clinic to the National Health System, with new aisles for women and juveniles, that lack now. Immediate transportation of patients to public hospitals with ambulances and not in police vehicles, tied up with their hands behind their back.
10. To be provided the right in beneficial work payment, education, second chance schools, technical workshops and participation in diverse similar programms, to all prisoners proportionate and without any discrimination. To be given educational days-off, for all prisoners, that meet with the criteria and terms to study outside prison and for all levels of education and technical skills learning. Substancial amplification of withdrawal projects to all prisons.
11. Abolishion of the prison no-go zone. Free access for social and political institutions, Lawers Associations, Hellenic Medical Association and EINAP, organizations for human rights, NGOs and international organizations. Free circulation of political and educative press, with no exceptions.
12. Alternative forms of detention, amplification of agricultural prisons and of the institution of semi-free sentence as well as community service.
13. Amplification of the institution of free visits in humain conditions with respect to the personality and dignity of the prisoners and the visitors. Private place to meet with our companion.
14. Work and access to creative activities for all of us. Beneficial account of days of work in the sentence.
15. Right to selection of serving the sentence in their country of origin, for the prisoners from other countries, once and if they wish.
16. Humain transport conditions with improvement of the room in the preposterous transportation means of the greek police. More stops, improvement of the detention room in the miserable "Metagogon" transfer prison and faster transfer to the destination prisons.
DEMANDS OF THE WOMEN PRISONERS AT ELEONAS, THIVA PRISON:
On the occasion of the third-world life conditions inside this establishment but also our treatment by the totality of the ministry of justice services, and more precisely: Inexistant medical-pharmaceutical supply. Few, to even inexistant hygiene supply (without any right to a private purchase). Inexistant basic hygiene (no warm water). Inexistant social services and care. Preposterous food, because of luck of supplies. Even first need stuff is an unknown word here. Racist treatment of the prisoners when it comes to days-off and suspensions. Injust treatment of sentence accounts for suspension proportionate to the offence (2/5, 3/5 etc). Vast delays when it comes to bringing the case to the courthouse and especially the court of appeals. The peculiar stiffness of the persons judging us, despite the recommendations they have received. The inexistant second chance we are all waiting for and most of us have a right on it, but are never given. We decided to abstain from prison food commons from 03/11/2008 until proportionate measures are taken in regards to all the above. We expect your understanding.
ALSO CHECK OUT A LETTER FROM OUR COMRADE POLYS GEORGIADIS ON THE HUNGER STRIKE ISSUE http://halastor.blogspot.com/2008/10/blog-post_30.html
Επαγρύπνηση...
ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Εμείς οι κρατούμενοι στα κολαστήρια που κατ’ ευφημισμό καλούνται φυλακές του ελληνικού κράτους, κουρασμένοι από τις ψεύτικες υποσχέσεις όλων των υπουργών δικαιοσύνης τα τελευταία 10 χρόνια, για καλυτέρευση των συνθηκών κράτησης και βελτίωση του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικαιοσύνης, αποφασίσαμε να κινηθούμε δυναμικά, ώστε να απαιτήσουμε τις δίκαιες διεκδικήσεις μας.
ΖΗΤΑΜΕ
1. Κατάργηση των πειθαρχικών ποινών. Τροποποίηση των άρθρων του Σωφρονιστικού Κώδικα 68, 69, 70, 71. Σε κάθε περίπτωση οι πειθαρχικές ποινές να εξαλείφονται μετά την έκτισή τους, να μην υπολογίζονται αθροιστικά και να μην λαμβάνονται υπόψη για τις άδειες, την εργασία, την εκπαίδευση και την υφ’ όρους απόλυση μετά τη λήξη τους.
2. Να μειωθεί το όριο έκτισης της ποινής για την υφ’ όρων απόλυση, από τα 3/5 στα 3/7. Να καταργηθεί άμεσα η αντισυνταγματική διάταξη που επαύξησε στα 4/5 το όριο, για τα αδικήματα περί ναρκωτικών.
3. Εφάπαξ μείωση κατά 3 έτη όλων των ποινών, για να διευκολυνθεί υφ’ όρων απόλυση και η αποσυμφόρηση των φυλακών. Όχι στις νέες πανοπτικές φυλακές, που χτίζονται απομονωμένες μακριά από τον ιστό από της πόλης.
4. Κατάργηση των φυλακών ανηλίκων. Καθιέρωση ανοιχτών δομών φροντίδας και προστασίας των εφήβων και των νέων.
5. Μείωση της «οροφής» των 25 ετών συνεχούς κράτησης. Μείωση του ελάχιστου ορίου έκτισης για την υφ’ όρων απόλυση στην περίπτωση των ισοβίων στα 12 χρόνια από τα 16 που είναι σήμερα, σε εναρμόνιση με τις ευρωπαϊκές νομοθεσίες.
6. Να εφαρμοστεί αυτόματα χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις, η χορήγηση αδειών, αναστολών και λοιπών ευεργετημάτων με μόνο κριτήριο τις προϋποθέσεις του νόμου, με μείωση των ελάχιστων ορίων έκτισης ποινής για την ενεργοποίησή τους. Να αυξηθεί ο αριθμός των αδειών σε 60 μέρες για όσους δικαιούνται πενθήμερες και σε 96 μέρες για τους δικαιούμενους οχταήμερες.
7. Να σταματήσει η κατάχρηση του μέτρου της προφυλάκισης και να μειωθεί το όριο στους 12 μήνες.
8. Είναι γνωστή την τελευταία 8ετία, η υστερία των παραδικαστικών κυκλωμάτων, που οδήγησε σε εκδικητικά εξοντωτικές ποινές. Ζητάμε ανάλογες ποινές και ευρεία εφαρμογή του μέτρου αναστολής και υφ’ όρων απόλυσης.
9. Πλήρης, μόνιμη και 24ωρη ιατρική κάλυψη και σεβασμός στους ασθενείς. Δημιουργία και βελτίωση επαρκών χώρων υγιεινής (λουτρά και τουαλέτες). Άμεση ένταξη του Νοσοκομείου και του Ψυχιατρείου των φυλακών Κορυδαλλού στο ΕΣΥ, με πρόβλεψη πτερύγων για τις γυναίκες και τους ανήλικους, που τώρα δεν υπάρχουν. Άμεση μεταφορά των ασθενών σε δημόσια νοσοκομεία, με ασθενοφόρα και όχι σε κλούβες δεμένοι πισθάγκωνα.
10. Να παρέχεται το δικαίωμα στα ευεργετικά ημερομίσθια, στη φοίτηση, στα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, τα επαγγελματικά εργαστήρια και στη συμμετοχή στα διάφορα προγράμματα, σε όλους τους κρατούμενους αναλογικά και χωρίς καμία διάκριση. Να χορηγούνται εκπαιδευτικές άδειες, σε όλους τους κρατούμενους, που πληρούν τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις για σπουδές εκτός φυλακών και για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και τεχνικής επαγγελματικής κατάρτισης. Ουσιαστική επέκταση των θεραπευτικών προγραμμάτων σε όλες τις φυλακές.
11. Κατάργηση του άβατου των φυλακών. Ελεύθερη πρόσβαση των: κοινωνικών και πολιτικών φορέων, Δικηγορικών Συλλόγων, Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και της ΕΙΝΑΠ, οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ΜΚΟ και διεθνών οργανισμούς. Ελεύθερη διακίνηση πολιτικών και επιμορφωτικών εντύπων, χωρίς καμία εξαίρεση.
12. Θέσπιση εναλλακτικών μορφών κράτησης, διεύρυνση των αγροτικών φυλακών και εφαρμογή του θεσμού της ημιελεύθερης διαβίωσης καθώς και του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας.
13. Διεύρυνση του θεσμού του ελεύθερου επισκεπτηρίου σε ανθρώπινες συνθήκες με σεβασμό στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των κρατούμενων και των επισκεπτών. Ιδιαίτερος κλειστός χώρος για τη συνεύρεση με τον /την σύντροφό μας.
14. Εργασία και πρόσβαση σε δημιουργικές δραστηριότητες για όλους και όλες. Ευεργετικός υπολογισμός των ημερών απασχόλησης στην ποινή.
15. Δικαίωμα επιλογής έκτισης της ποινής στη χώρα καταγωγής για τους αλλοδαπούς κρατούμενους αν και εφόσον αυτοί το επιθυμούν.
16. Εξανθρωπισμός των συνθηκών μεταγωγών με τη βελτίωση των χώρων στα απαράδεκτα μεταφορικά μέσα της ΕΛ.ΑΣ. Πρόβλεψη τακτικότερων σταθμεύσεων, βελτίωση των χώρων κράτησης στα άθλια «Μεταγωγών» και ταχύτερη προώθησή μας στις φυλακές.
Αιτήματα γυναικών κρατουμένων στον Ελαιώνα Θηβών
Με αφορμή τις τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης εντός του καταστήματος αλλά και της αντιμετώπισής μας από το σύνολο των υπηρεσιών του Υπ. Δικαιοσύνης, πιο συγκεκριμένα:Ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.Λιγοστά, έως ανύπαρκτα υλικά καθαριότητας (χωρίς δικαίωμα προσωπικής αγοράς).Ανύπαρκτοι κανόνες υγιεινής (έλλειψη ζεστού νερού).Ανύπαρκτη κοινωνική υπηρεσία και πρόνοια.Απαράδεκτη τροφοδοσία λόγω έλλειψης υλικών.Άγνωστη λέξη η παροχή ειδών πρώτης ανάγκης.Ρατσιστική αντιμετώπιση των κρατουμένων σε θέματα αδειών και αναστολών.Άνιση αντιμετώπιση υπολογισμού ποινών για την αναστολή ανάλογα με τα αδικήματα (2/5, 3/5, κ.λπ.).Η μεγάλη αργοπορία στον προσδιορισμό της εκδίκασης των αδικημάτων και ειδικότερα στην εκδίκαση των εφετείων.Η ιδιαίτερη σκληρότητα των ανθρώπων που μας δικάζουν, παρά τις επανειλημμένες συστάσεις που τους έχουν γίνει.Η ανύπαρκτη δεύτερη ευκαιρία που όλοι περιμένουμε και που πολλοί από μας δικαιούνται, αλλά ποτέ δε μας δίνεται.
Αποφασίσαμε να απέχουμε από το συσσίτιο της φυλακής από τις 03/11/2008 έως ότου ληφθούν ανάλογα μέτρα για την αντιμετώπιση των παραπάνω.Ελπίζουμε στην κατανόηση σας.
Πηγή - τακτική ενημέρωση: http://kratoumenoi.ath.cx/
Σχετικό γράμμα του συντρόφου μας Πόλυ Γεωργιάδη: http://halastor.blogspot.com/
10/21/2008
Εκεί που σταματάει η απόγνωση και αρχίζει η τακτική...
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΛΜΕ, πάνω από 400 σχολία σ' όλη τη χώρα έχουν καταληφθεί από μαθητές τους. Περίπου 70 απ' αυτά στη Σαλονίκη, ενώ υπό κατάληψη είναι και τα περισσότερα λύκεια και γυμνάσια σε Κοζάνη (15 σχολεία), Πτολεμαϊδα, Φλώρινα, Έδεσσα, Κατερίνη... Σε άλλα οι μαθητές απέχουν από τα μαθήματα, ενώ έχουν ήδη γίνει 2 μικρές πορείες στην επαρχία.
Όλες οι δυνάμεις του παλιού κόσμου, εισαγγελείς και οικονομολόγοι, δ η μ ο σ ι ο γ ρ ά φ ο ι, μπάτσοι και ψυχο-κοινωνιολόγοι, έχουν ενωθεί ενάντια στο νέο κύμα μαθητικής αταξίας. Ήδη δεκάδες μαθητές απειλούνται με δίκες, (3 ανήλικοι συλληφθέντες στη Ρόδο σε απόπειρα κατάληψης του τελευταίου σχολείου, ένας 30χρονος στην Καλαμάτα για βανδαλισμούς σε υπό κατάληψη σχολείο, πολλοί ακόμα απειλούνται με εξώδικα σε Τρίκαλα και Σαλονίκη), ενώ σύμφωνα με ανακοίνωση της Εισαγγελείας Πρωτοδίκων, "η κατάληψη αποτελεί πλέον" και επίσημα "ποινικό αδίκημα", ενώ κατηγορίες εκτός από τους ίδιους τους καταληψίες (διατάραξη και διακοπής της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας) θα μπορούν να επιρρίπτονται και στους γονείς ή τους καθηγητές των σχολείων (παραμέληση εποπτείας ανηλίκων).
Αν και το ζήτημα, με τους όρους που τίθεται στο "δημόσιο διάλογο" σήμερα, με τους όρους που τίθεται κάθε ζήτημα δηλαδή, ως μια αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο θα κατασταλεί, φαίνεται περίπλοκο, είναι αρκετά απλούστερο: Το τί θα κάνουν οι μαθητές με τα σχολεία τους είναι κάτι που αφορά τους ί δ ι ο υ ς κ α ι μ ό ν ο. Όσοι κλαψουρίζουν για την οικονομική χασούρα, ας μαζέψουν καλύτερα μετοχές καμιάς τραπεζας να σώσουν τον καπιταλισμό.
Σ' ενα πρώτο βήμα από μεριάς μας, δεν μπορούσαμε παρά να τους μεταφέρουμε τους χαιρετισμούς μας παροτρύνοντας τους να συνεχίσουν το ευγενικό έργο τους…
Παρακάτω, φωτογραφίες από τρικάκια και συνθήματα στο 1ο πειραματικό, στο 2ο, το 4ο, το 15ο και το 17ο λύκειο Θεσσαλονίκης. (Οι φωτογραφίες πάνω, είναι απ' τον "Ευκλείδη").